Firmy windykacyjne

Dużym problemem instytucji finansowych oraz instytucji usługowych są niewypłacalni klienci. Wielokrotnie bywa tak, że osoba, która wydaje sie być godna zaufania, której zostanie udzielony kredyt lub podpisana z nią zostanie umowa na wykonanie usługi, nie wywiązuje się z poczynionych ustaleń. Taka sytuacja obejmuje przede wszystkim nie uiszczanie opłat za dane usługi. Na podstawie podpisanej przez klienta oraz przedstawiciela danej instytucji umowy usługowej, usługodawca może domagać się zwrotu długu wraz z odsetkami po upłynięciu wskazanego czasu. Działanie zmierzające do uzyskania wskazanej kwoty określane jest terminem windykacja. Windykacja dzieli się na dwa rodzaje - windykacja należności oraz windykacja wierzytelności. Podział ten podyktowany jest podziałem należności na krótkoterminowe i długoterminowe. Windykacja może być przeprowadzone w różny sposób. W zależności od tego, co zdecyduje usługodawca i o jakiego rodzaju zadłużeniu mówimy, może to być sprzedaż długu do innej instytucji, która we własnym zakresie będzie próbowała odzyskać pieniądze od dłużnika czy działanie we własnym zakresie polegające na kontakcie z dłużnikiem i ustaleniu sposobu spłaty zadłużenia satysfakcjonującego obie strony. Kolejnym elementem może być na przykład przekazanie sprawy na drogę postępowania sądowego. Wówczas windykacja należności czy windykacja wierzytelności przeprowadzone zostaną przez komornika sądowego - oczywiście nastąpi to dopiero po uprawomocnieniu wyroku. Możliwe jest wówczas zajęcie konta bankowego czy mienia dłużnika. Mienie zostanie wyprzedane a pozyskane w ten sposób środki zostaną przekazane na spłatę zadłużenia poszczególnym instytucjom. Na chwilę obecną zgodnie z polskim prawem, pierwszeństwo w otrzymaniu należności mają banki, jednak ma to miejsce tylko w przypadku ogłoszenia przez dłużnika upadłości. W przypadku pojedynczego powództwa zaspokajane są roszczenia powoda. Windykacja należności czy windykacja bezzaliczkowa lub tradycyjna wierzytelności nie jest przyjemnym procederem, dlatego też warto zwrócić uwagć na fakt, że istnieje możliwość polubownego załatwienia sprawy. Dlatego też w momencie, w któłrym pojawia się ryzyko braku możliwości dalszego systematycznego uiszczania należności, należy powiadomić o tym zainteresowane strony i spróbować ustalić nowy, korzystniejszy sposób spłaty.

Długi

W obrocie gospodarczym mamy coraz większą styczność z kwestią, ze nasi kontrahenci w poważny sposób naruszają uzgodnienia dotyczące płatności. Metod udrażniania zatorów płatniczych obecnie jest kilka. Na rynku wciąż pojawiają się nowe rozwiązania dotyczące tej kwestii. Najczęściej wierzytelności są przekazywane firmie windykacyjnej w celu ich wyegzekwowania. Znaczna ich część nie pobiera opłaty za przyjęcie zlecenia, stąd też niejednokrotnie zdarza się, że wobec trudnych dłużników firma taka nie podejmuje kosztownych przedsięwzięć, ponieważ występuje ogromne ryzyko, że taka inwestycja może nie przynieść zysku ani zwrotu kosztów. Przede wszystkim przy wyborze firmy należy gruntownie sprawdzić, co dana firma może zrobić z wierzytelnością i jakich zwrotów kosztów zażąda w przypadku bezskutecznej egzekucji. Przede wszystkim wie, jakimi instrumentami należy się posłużyć w konkretnych przypadkach, aby odzyskać należności. Doradzi, w jakim przypadku korzystniej jest odłożyć do archiwum tytuł egzekucyjny niż narażać wierzyciela na nadmierne koszty lub ewentualne poważne ustępstwa. Zatrudnia windykatorów, którzy potrafią wpłynąć na wyobraźnię dłużnika uzmysławiając mu, w jakiej sytuacji się znalazł, co go może czekać w przyszłości i czego może się spodziewać, gdy nim zajmie się profesjonalista. Windykator powinien podejmować bardzo rozsądne kroki podczas windykacji należności, bo radykalne działania nie zawsze przynoszą szybko oczekiwany rezultat. Najważniejsze jest to, aby dłużnik w windykatorze postrzegał osobę godną szacunku i respektu niż widział w nim zło konieczne. W stosunku do pewnej grupy dłużników musi potrafić przedsięwziąć bardzo konsekwentne i bezwzględne kroki, ponieważ zwłoka w działaniu może powetować poważną stratą.

Kontrahent nie płaci

Nieuregulowane długi są koszmarem każdego przedsiębiorcy. Zanim podpiszemy umowę, warto jest zorientować się w sytuacji finansowej naszego kontrahenta. Pozwoli to w przyszłości uniknąć problemów związanych z windykacja należności. Postępowanie sądowe i egzekucyjne może być kosztowne i długotrwałe, warto więc pamiętać o możliwości ugodowego rozwiązania sporu poprzez rozłożenie świadczenia na raty bądź rezygnację z części należnych odsetek. Jeżeli zależy nam na dalszej współpracy z kontrahentem oraz utrzymaniu z nim dobrych stosunków, powyższe rozwiązanie będzie tym bardziej właściwe. Gdy jesteśmy już pewni, że dłużnik nie zapłaci dobrowolnie, pozostaje wystąpienie na drogę sądową w celu przymusowego odzyskania tego, co nam się prawnie należy. Rozpatrywaniem spraw gospodarczych, tj. spraw pomiędzy przedsiębiorcami w zakresie prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, zajmują się wydziały gospodarcze: sądów rejonowych – gdy wartość przedmiotu sporu jest mniejsza niż 100 000,00 zł bądź sądów okręgowych – przy wartość przedmiotu sporu przekraczającej 100 000,00 zł, a postępowanie toczy się w specjalnym trybie postępowania odrębnego w sprawach gospodarczych. Sądem właściwym jest – według wyboru wierzyciela – sąd miejsca zamieszkania dłużnika, jego siedziby zakładu głównego lub oddziału, jeżeli roszczenie pozostaje w związku z działalnością tego zakładu czy oddziału lub sąd miejsca wykonania zobowiązania. Należy również pamiętać, iż w tzw. postępowaniu uproszczonym pozew oraz wszelkie pisma składane są na specjalnych formularzach dostępnych np. na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości. Sprawa może się toczyć w postępowaniu zwykłym, jednakże warto skorzystać z możliwości, jakie daje nam ustawodawca i wystąpić do sądu o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym lub upominawczym. Jest to najkrótsza droga do uzyskania prawomocnego wyroku, szczególnie w wypadku, gdy dłużnik nie kwestionuje zasadności roszczenia, a jego opóźnienie w zapłacie spowodowane jest np. jego złą sytuacją finansową. Nie bez znaczenia jest, iż nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym jest tytułem zabezpieczenia. Jeszcze przed prawomocnym ukończeniem postępowania można zabezpieczyć swoją należność na wypadek pozytywnego dla powoda rozpatrzenia sprawy (np. poprzez ustanowienia zakazu zbywania nieruchomości dłużnika). Sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a okoliczności uzasadniające dochodzone żądanie są udowodnione jednym z poniższych dokumentów dołączonych do pozwu:
dokumentem urzędowym;
zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu,
zaakceptowanym przez dłużnika żądaniem zapłaty,
zwróconym przez bank i niezapłaconym z powodu braku środków na rachunku bankowym;
wekslem, czekiem, warrantem lub rewersem należycie wypełnionym, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości;
umową, dowodem spełnienia wzajemnego świadczenia niepieniężnego oraz dowodem doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, jeżeli powód dochodzi należności zapłaty świadczenia pieniężnego lub odsetek w transakcjach handlowych określonych w ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.
Do każdego pozwu w sprawie gospodarczej dołączyć należy ponadto pismo wzywające dłużnika do zapłaty, przedstawiające stanowisko wierzyciela – tzw. wezwanie do zapłaty. Niezłożenie pisma nie spowoduje odrzucenia pozwu, ale przyczyni się do przedłużenia postępowania, gdyż sąd wezwie powoda do uzupełnienia powyższego braku. Należy zwrócić uwagę, iż realizację zobowiązania przez kontrahenta zawsze warto zabezpieczyć wekslem. Jest to wyjątkowo korzystne dla wierzyciela, gdyż – po dwóch tygodniach od upływu terminu spełnienia świadczenia – nakaz wydany na podstawie weksla staje się natychmiast wykonalny. Przy wniesieniu zarzutów sąd może najwyżej, na wniosek dłużnika, wstrzymać wykonanie nakazu. Wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym następuje tylko na pisemny wniosek wierzyciela zgłoszony w pozwie. W przypadku, gdy sąd uzna, że dokumenty załączone do pozwu nie są wystarczające do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, może wydać nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym – jednak tylko, gdy roszczenie nie jest bezzasadne, przytoczone okoliczności nie budzą wątpliwości, miejsce pobytu pozwanego jest znane, a zaspokojenie roszczenia nie zależy od świadczenia wzajemnego.
Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym sąd wydaje tylko wtedy, gdy powód dochodzi roszczenia pieniężnego. Jeżeli brak jest podstaw do wydania nakazu zapłaty także w postępowaniu upominawczym, sprawa zostanie przekazana do postępowania zwykłego, oczywiście toczącego się według reguł postępowania odrębnego w sprawach gospodarczych. Wydanie nakazu zapłaty odbywa się bez udziału dłużnika. Sąd wydaje nakaz zapłaty na posiedzeniu niejawnym, nakazując dłużnikowi zaspokojenie żądań wierzyciela w ciągu dwóch tygodni albo wniesienie w tym terminie odpowiednio: zarzutów – w postępowaniu nakazowym lub sprzeciwu – w postępowaniu upominawczym. Nakaz wraz z odpisem pozwu doręczany jest dłużnikowi. Jeżeli w terminie dwóch tygodni od doręczenia nie wniesie on zarzutów ani sprzeciwu, nakaz staje się prawomocny i po opatrzeniu go klauzulą wykonalności można rozpocząć postępowanie egzekucyjne. W przypadku skutecznego wniesienia zarzutów lub sprzeciwu sprawa jest przekazywana do postępowania zwykłego. Będąc już uwikłanym w postępowanie sądowe należy zwrócić szczególną uwagę na charakter postępowania dowodowego
w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych . W pozwie powód jest obowiązany podać wszystkie twierdzenia oraz dowody na ich poparcie pod rygorem utraty prawa powoływania ich w toku postępowania, chyba że wykaże, iż ich powołanie w pozwie nie było możliwe albo, że potrzeba powołania wynikła później. Dlatego też w trakcie sporządzania pozwu w sprawie gospodarczej należy podnieść oraz wskazać wszelkie środki dowodowe dotyczące wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Termin, w jakim pozwany powinien zająć stanowisko zależy od tego, z jakim trybem mamy do czynienia. Wszystkie twierdzenia, zarzuty oraz dowody na ich poparcie pod rygorem utraty powoływania ich w toku postępowania pozwany obowiązany jest powołać w postępowaniu zwykłym w obligatoryjnej odpowiedzi na pozew , a w postępowaniu nakazowym – w zarzutach od nakazu zapłaty. Okoliczności faktyczne, zarzuty i wnioski dowodowe niezgłoszone w powyższych pismach mogą być rozpoznawane jedynie wtedy, gdy strona wykaże, że nie mogła z nich skorzystać wcześniej lub gdy potrzeba ich powołania wynikła później. Artykuł 493 § 3 k.p.c. zawiera jednocześnie kolejny termin dla powoda (tygodniowy od dnia doręczenia mu pisma zawierającego zarzuty) do powołania nowych faktów i dowodów spowodowanych pismem. Chociaż w postępowaniu o wydanie nakazu w postępowaniu upominawczym brak jest rygoru utraty powoływania się na nowe fakty i dowody niezawarte w sprzeciwie, to gdy sprawa toczy się w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych, co do warunków sprzeciwu odpowiednio stosuje się rygor dotyczący powyższej kwestii w tym szczególnym postępowaniu. Po zakończeniu postępowania prawomocnym wyrokiem lub nakazem zapłaty pozostaje wszczęcie egzekucji komorniczej.